Wodór w żegludze śródlądowej zostanie wdrożony między Lyonem a Marsylią. Na długości 276 km między miastami mają zostać wdrożone pchacze rzeczne z ogniwami paliwowymi. Projekt jest częścią programu Flagships, którego celem jest opracowanie nowego ogniwa wodorowego o mocy 200 kW dla żeglugi. Takie ogniwa trafią również do promu na wodór w Norwegii.
Pchacz z ogniwami paliwowymi wejdzie w skład floty firmy Compagnie Fluviale De Transport. Źródłem napędu będzie ogniwo wodorowe firmy ABB o mocy 200 kW. Na pokładzie wodorowej barki zostanie zamontowany zespół dwóch ogniw. Takie same ogniwa trafią również na pokład promów Norled, ale w zestawie 3 x 200 kW. To co różni obie jednostki to sposób magazynowania wodoru. Gdy norweskie promy będą zasilane skroplonym wodorem, francuskie barki będą korzystać ze sprężonego wodoru pod ciśnieniem 350 bar (wodór H35). Wodór na pokładzie barki będzie magazynowany w mobilnych, wymiennych wiązkach. Jedna wiązka pomieści około 300 kg wodoru. Taka ilość paliwa wodorowego powinna starczyć na 2 tygodnie pracy pchacza. Pchacz na wodór powinien zostać dostarczony w połowie 2021 roku.
Wodór do napędu barek ma być generowany w hydrolizerach korzystających wyłącznie z energii odnawialnej. Co warte uwagi, energia elektryczna będzie wytwarzana w elektrowniach wodnych na Rodanie właśnie między Rodanem a Marsylią. Na długości 276 km rzeki między miastami funkcjonuje 11 elektrowni wodnych. Rzeka stanowi ważną drogę żeglugową zarówno dla eksportowanych, jak i importowanych towarów. Przewiduje się również wykorzystanie pchacza do obsługi specjalnych barek miejskich w Lyonie obsługujących wywóz odpadów.
Ogniwa paliwowe dla żeglugi rzecznej i morskiej są wdrażane w ramach programu Flagship. Wodorowy pchacz z Lyonu (CFT) i norweski prom na wodór to dwa filary programu (Norled). Uczestniczą w nim również firmy OEM ABB, Westcon Power & Automation oraz LMG Marin.
Źródło: Flagships
Zobacz także
– Prom na wodór dla Norled
– HySeas 3 – Prom na wodór w Szkocji
– Wilhelmsen – Bunkierka dla wodoru
